W języku norweskim podobnie jak w polskim stopniowanie przymiotników możemy wykonać na dwa sposoby.
Sposób I (przed dodanie przyrostka)
np.
l. pojedyńcza (en/ei) | l. pojedyńcza (et) | l. mnoga | |
1. | fin | fint | fine |
2. | finere | finere | finere |
3. | finest | finest | fineste |
ładny, ładniejszy, najładniejszy
Sposób II (opisowy - stosowany kiedy przymiotnik ma więcej niż dwie sylaby)
Stopniowanie w górę
1. vanskelig
2. mer vanskelig
3. mest vanskelig
Co oznacza: trudny, bardziej trudny, najbardziej trudny
Stopniowanie w dół
1. vanskelig
2. mindre vanskelig
3. minst vanskelig
Co oznacza: trudny, mniej trudny, najmniej trudny
Wyjątki
duży - stor, større, størst (duży, większy, największy)
mały - liten, mindre, minst
stary - gammel, eldre, eldst
młody - ung, yngre, yngst
ciężki - tung, tungre, tyngst
dobry - god, bedre, best
zly - dårlig, verre, verst
długi - lang, lengre, lengst
chętnie - gjerne, heller, helst
wiele (niepoliczalne) - mye, mer, mest
wiele (policzalne) - mange, flere, flest
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz