Wstęp
Język norweski posiada dość prosta i konsekwentna budowę zdania w czasie teraźniejszym która w skrócie można opisać tak:
Zdanie oznajmujące w czasie teraźniejszym
podmiot + orzeczenia + reszta zdania
Zdanie pytające w czasie teraźniejszym tworzymy przez inwersję zamieniając miejscami orzeczenie z podmiotem:
orzeczenie + podmiot + reszta zdania
I w zasadzie te dwie reguły można wykuć na blachę i traktować jako świętość (prawie zawsze :P).
Czasownik
Aby uzyskać czasownik w formie teraźniejszej wystarczy dodać do niego końcówkę -r i usunąć znak bezokolicznika ? Tak wiem że pierwszy rzut oka może to się wydać niejasne, wiec przykład.
å snakke - mówić
Jeg snakker norsk - Ja mówię po norwesku
Snakker jeg norsk ? - Mówię po norwesku ? (lub Czy mówię po norwesku?)
Snakker jeg norsk ? - Mówię po norwesku ? (lub Czy mówię po norwesku?)
å drikke - pić
Hun drikker kaffe - Ona pije kawę
Drikker hun kaffe ? - Ona pije kawę ?/Czy ona pije kawę ?
Drikker hun kaffe ? - Ona pije kawę ?/Czy ona pije kawę ?
Jak widzicie czas teraźniejszy jest bardzo prosty, jednak trzeba pamiętać że w języku norweskim istnieje lista czasowników nieregularnych której to odmiany trzeba nauczyć się na pamieć. Ale do tego dojdziemy w późniejszych lekcjach.
Zaprzeczenie
Aby uzyskać zaprzeczenie zdania na końcu czasownika dodajemy przysłówek ikke.
Np.
Jeg bor i Oslo - Ja mieszkam w Oslo
Jeg bor ikke i Oslo - Ja nie mieszkam w Oslo
Np.
Jeg bor i Oslo - Ja mieszkam w Oslo
Jeg bor ikke i Oslo - Ja nie mieszkam w Oslo
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz