Lekcja #3 Rzeczowniki

Rodzaj

W języku norweskim podobnie jak w polskim każdy rzeczownik posiada swój rodzajnik (żeński, męski i nijaki) który podawany jest razem z używanym rzeczownikiem.

Mianowicie:

męski - en
żeński - ei

nijaki - et

Np.

en by - miasto
ei gate - ulica
et barn - dziecko

Niestety sprawy komplikują się, ponieważ w języku norweskim rzeczownik może istnieć w dwóch formach:

Nieokreślonej - formy nieokreślonej używany łącznie z rodzajnikiem i odnosi sie ona do osób/rzeczy o których mówimy pierwszy raz lub ich nie znamy.

np. Anna har et barn (Anna ma dziecko)

Określonej - formy określonej używany natomiast gdy rzecz/osoba o której mówimy jest na znana. lub gdy wskazujemy jakąś osobę/rzecz.

np. Barnet heter Tomek (Dziecko nazywa się Tomek)

Co bardziej spostrzegawczy zauważyli raczenik et barn zmienił się w barnet. Wynika te ze zmiany formy z nieokreślonej na określona (a w zasadzie ze zmiany rodzajnik z nieokręlonego na określony). Zmiana formy jest stosunkowo prosta i wynika z rodzajnika nieokreślonego.

rodzaj męski - dodajemy końcówkę -en
rodzaj żeński - dodajemy końcówkę -a
rodzaj nijaki dodajemy końcówkę -et

np.

en by -> byen
ei gate -> gata
et barn -> barnet

Żeby nie było za łatwo (chociaż w zasadzie to ułatwienie :) reforma języka norweskiego z 2005 wprowadziła do języka rodzaj wspólny en  będący połączeniem rodziaju męskiego i żeńskiego. W skrócie można używać rodzaju męskiego (wspólnego) do określania reczowników żeńskich

np.

Nie będzie błedem określenie en gate/gaten